เพลง เนื้อเพลง นางตู้คนสุดท้าย ธานินทร์ อินทรเทพ
เพลง เนื้อเพลง นางตู้คนสุดท้าย ธานินทร์ อินทรเทพ
เหมือนดังนั่งอยู่สุดปลายโลกร้าง
กอดความอ้างว้างไว้จนเต็มอ้อม
ฉาบใบหน้ากร่อยด้วยรอยยิ้มปลอม
ผิวกายเคลือบนวลแป้งหอม ซ่อนใจตรมตรอมผอมเซียว
สายตาประจบสอดสบประสาน
ดั่งข้าวในจานคดรอคนเกี่ยว
เมฆบนแผงดินอยู่เพียงเมฆเดียว
ไร้คนเยื่อใยแลเหลียว หัวใจแห้งเหี่ยวอ่อนล้า
คิดถึงวันเฉิดฉันรุ่งเรืองเฟื่องฟู
มิเคยได้อยู่ติดตู้เสนอใบหน้า
ร่ำลือชื่อเสียงลอยเด่นเป็นยอดดารา
ทรัพย์สินเลอล้ำค่า รินหลั่งมามิมีขาดสาย
พ้นวัยวันรุ่งดาวพุ่งตกพื้น
สุดทนกล้ำกลืนฝืนความแหนงหน่าย
โอ้คงถึงวันได้ทุกข์ละกาย
นับเงินเศษก้อนสุดท้าย ซื้อตั๋วรถทัวร์กลับบ้าน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น